Zelf weet ik het al vanaf november. Vanaf april 2022 neem ik een sabbatical voor 5 maanden. En nu het bijna april is kijk ik er nog meer naar uit!
Hoe kom je op dit besluit?
Vorig jaar was een roerig jaar. Zowel zakelijk als privé.
Zakelijk waren er hele mooie plannen in het vooruitzicht. Daar heb ik hard aan gewerkt maar vorig jaar september stortte deze zakelijke droom als een kaartenhuis in elkaar. Gelukkig stond mijn agenda wel vol met werkafspraken en dat werd er niet minder op. Het afgelopen half jaar heb ik zoveel gewerkt dat ik geen tijd had om achterom te kijken. En dat was voor even prima.
Daarbij zet ik me de afgelopen 3 jaar met hart en ziel in voor mijn vrijwilligersbaan, bestuurslid van mijn beroepsvereniging de NBPO. Het éne mooie idee was nog niet geboren of het andere kwam al weer op. We hebben veel bereikt en gedaan de afgelopen 3 jaar maar het wordt tijd dat er nieuw fris bloed door de vereniging gaat stromen.
Privé hebben we het goed ondanks Corona. Maar met kinderen die net uit huis zijn of op het punt staan om te gaan en gezegend zijn met zowel je ouders als je schoonouders om je heen te hebben zit je midden in de ‘sandwich generatie’. Zorgen om zowel je kinderen als je ouders. Een liefdevolle taak maar wel ééntje waar je s’nachts wel eens wakker van ligt.
Dit alles bij elkaar maakte dat afgelopen november de emmer wel heel vol zat. Ik kan me nog precies het moment herinneren dat ik dacht en nu moet ik iets doen anders slaat de weegschaal de verkeerde kant op.
En ja wie Lammy kent zal niet verbaasd zijn, een beslissing is dan snel gemaakt. In een autoritje van Zoetermeer naar Alphen aan den Rijn, ongeveer 15 minuten, heb ik besloten om een sabbatical in te lassen.
Ik bedacht ook gelijk dat hij op 26 maart moest ingaan omdat ik dan mijn bestuursfuncties neer zou leggen. En dat ik pas weer in september aan de slag wou gaan
Ik kwam thuis en zei dit tegen man en kinderen. Zij wisten gelijk dat dit geen loze opmerking was. Dat dit plan wat in 15 minuten was geboren ook daadwerkelijk een serieus plan was.
En wat is nu het plan de aankomende 5 maanden?
Nou dat plan is er dus niet. Want ik zit nu eenmaal zo in elkaar dat als er een plan is dat ik me daar aan hou, en dat is nu net even wat ik niet wil. Het enige plan wat er is, is dat mijn man de hele maand juni heeft vrij genomen en dat de boortocht van Eemshaven naar Kristiansand (Noorwegen) op 31 mei is geboekt.
En uit voorzorg heb ik een borduurpakket gekocht. Die ligt klaar voor het geval ik me ga vervelen en echt niet meer weet wat ik moet doen.
Ga je helemaal niets doen voor Mijn Opruimcoach?
Dat weet ik niet. Voor nu is de agenda leeg. Staat op mijn website dat ik tot september geen nieuwe organizings afspraken inplan.
En dat voelt zó fijn. Maar wie weet wat er op mijn pad komt en ik met volle overgave toch iets ga doen. Alles ligt open, alles is mogelijk.
Wat een rijkdom om dit te voelen, dat er even niets hoeft te zijn.
Nog twee volle weken en dan is zaterdag 26 maart de laatste werkdag. Wat zal ik nog genieten van deze twee weken en nog meer genieten van de aankomende 5 maanden.
Mochten jullie toch aan de slag willen met opruimen lees dan eens deze blog over Mijn Opruimchallenge die gewoon in deze 5 maanden door loopt.
DOE MEE!
Mijn Opruim Challenge is een echte challenge die het gehele jaar door plaatsvindt. In deze challenge word je 30 dagen lang uitgedaagd om in je huis aan de slag te gaan. Jij bepaalt zelf welke plekken je wilt aanpakken. Elke dag een project. Projecten van soms 5 minuten of van een paar uur. Het is aan jou.
